Ben Aylin. 19 yaşındayım. İstanbul’un doğusunda, kalabalığın içinde sessiz kalan bir yerde, Kartal’da yaşıyorum. Her sabah aynı apartmanın beşinci katından şehre bakıyorum ama şehir hiç geri bakmıyor. Kartal escort istanbul büyük, ben küçüğüm. Ama bu küçüklüğün bile bir ağırlığı var.
Ailemle yaşıyorum. Babam emekli minibüs şoförü, annem evde dikiş yaparak katkı sağlamaya çalışıyor. Liseli esc bittikten sonra üniversite hayallerim maddi sebeplerle ertelendi. Şimdilik bir kuaförde çalışıyorum. Saç kuruturken başka insanların hayatlarına tanıklık ediyorum. Kimi nişanlanıyor, kimi ayrılıyor. Ben ise hep susuyorum.
Kartal sahiline her çıkışımda, içimdeki sıkışmışlığı denize anlatmaya çalışıyorum. Kimse dinlemese de martılar hep orada, bir nevi dost gibi. Yaşıtlarım sosyal medyada hayatlarını sergilerken ben nasıl ay sonunu getireceğimi düşünüyorum. Bu da bir hayat sonuçta, ama kimse buna özenmiyor.
Bazen sabahları erkenden yürüyüşe çıkıyorum. Sadece nefes almak için. Çünkü gün içinde kendime ait neredeyse hiçbir an yok. Genç bir kadın olarak bu şehirde yaşamak cesaret istiyor. Her köşe başı, her sessiz sokak bir sınav gibi.
Ama yine de pes etmiyorum. İçimde bir yerde, belki çok derinde, hâlâ hayal kurabilen bir yanım var. Ve o yanımı kaybetmeden yaşamak istiyorum. Kartal escort çünkü yoksulluk, yalnızlık ya da yorgunluk insanı alır götürür. Ama umut, kalır.
Ben Aylin. 19 yaşındayım. Kartal’da yaşıyorum. Küçüğüm, ama gözüm büyük. Bu hayatın beni yutmasına izin vermeden, sessizce direniyorum.
Bir yanıt yazın