
Zeynep 23 yaşındaydı. Her gece Üsküdar escort karanlık sokaklarında sessizce yürür, sabaha karşı Harem durağının arkasındaki eski bir pansiyona dönerdi. Üzerindeki mont, çoktan yıpranmıştı. Ayakkabıları su alır, elleri titrerdi. Ama bu titreme soğuktan değil, bazen korkudan, çoğu zaman yorgunluktandı.
İnsanlar onu görünce gözlerini kaçırırdı. Kimse selam vermez, kimse gülümsemezdi. Onun ne olduğunu bildiklerini düşünürlerdi: bir hayat kadını. Ama kimse milf onun kim olduğunu, neden burada olduğunu sormazdı. Çünkü insanlar gerçeği değil, sadece gördüklerini yargılamayı severdi.
Zeynep, Aksaray’da doğmuştu. Annesi, babası ayrıldığında o daha sekiz yaşındaydı. Annesi başka bir şehre gitti, babası ise kısa süre sonra evden tamamen koptu. Zeynep, babaannesinin yanında büyüdü; yoksullukla, yok sayılmayla ve sessizlikle. 16 yaşında İstanbul’a kaçtı. Kaçmak bir kurtuluş sanılmıştı ama şehir çok daha sertti.
İlk olarak bir tekstil atölyesinde çalıştı. Uzun saatler, düşük ücret… Bir süre sonra işten çıkarıldı. Kalacak yeri kalmadı, tanımadığı bir kadının verdiği kartvizitle tanıştı bu sokakla. “İstemiyorsan yapmazsın” demişti kadın.
Artık Üsküdar escort. Salacak sahilinde geceleri yürüyüp sabaha karşı Kız Kulesi’ne bakarak dua ederdi. Kimseye anlatamadığı şeyler vardı. Kimseye güvenemediği bir hayat. Ama içinde hâlâ sönmemiş küçük bir kıvılcım… bir çıkış ümidi…
Bir sabah, Validebağ Korusu’nda yürürken bir afiş dikkatini çekti:
“Kadınlar için ücretsiz barınma, meslek kursları ve psikolojik destek.”
Bir şey hissetti. Korku ve umut karışımı bir şey. Günlerce düşündü, sonra bir sabah erkenden kalktı ve verilen adrese yürüdü.
Bir yanıt yazın