Meryem 27 yaşındaydı. Kadıköy escort Rasimpaşa Mahallesi’nde, kiralık eski bir dairenin çatısında yaşıyordu. Tavan alçak, kışları soğuk, yazları kavurucuydu ama o küçük oda, Meryem’in bir süredir tek sığınağıydı. Ailesiyle uzun zamandır görüşmüyordu. İnatla ayakta kalmaya, kendi yolunu çizmeye çalışıyordu. Ama İstanbul kolay bir şehir değildi. Hele ki yalnızsan.
Üniversiteyi ikinci sınıfta bırakmak zorunda kalmıştı. Annesinin hastalığı, küçük kardeşinin oral okul masrafları ve geçim derdi bir araya gelince, okul lüks olmuştu onun için. Son üç yıldır ne iş bulduysa çalıştı: garsonluk, anket, çağrı merkezi, hatta bir dönem paket servisi… Ama sigortasız, güvencesiz, hep geçici.
Kadıköy onun hem umudu hem çaresizliğiydi. Sokağa çıktığında herkes bir yere yetişiyor, kafeler tıklım tıklım doluydu. O ise bazen vapur iskelesinde oturup cebindeki son parayla aldığı simidi yerken, ne tarafa yürümeli olduğunu bilemediği anlar yaşardı.
Bir gün, Karakolhane Caddesi üzerindeki eski bir dükkâna vitrin temizliği için çağrıldı. Escort meryem İçerisi ikinci el kitaplarla doluydu. Sahibi, yaşlı bir kadın olan Nuran Hanım, yıllardır Kadıköy’de yaşıyordu. Meryem’in dikkatli çalışmasını, kitaplara olan saygısını fark etti. “Sen kitapları seviyorsun galiba,” dedi bir gün.
“Seviyorum… ama okuyacak vaktim olmuyor artık,” dedi Meryem, başını eğerek.
Nuran Hanım ertesi hafta ona kitaplığın arka kısmında küçük bir masa ayırdı. “Burada kal, kitapları düzenle, müşterilere yardım et. Ben de sana haftalık ödeme yaparım,” dedi. Meryem o gün eve dönerken ilk defa ağlamadı. Yorgundu ama ilk defa içi hafiflemişti.
Haftalar geçtikçe, dükkânın köşesine küçük notlar yapıştırmaya başladı. Birine “Bugün kendin için bir şey yap,” yazdı. Başka bir gün, “Hayat, yürürken fark edilen küçük sokak tabelaları gibidir,” diye not düştü.
Meryem hâlâ zengin değildi, hâlâ hayat kolay değildi. Ama bir düzeni, bir yeri, bir amacı vardı artık. Kadıköy escort onun için bir durak olmuştu, belki de sonunda gideceği yerin başlangıç noktasıydı.
Bir yanıt yazın