
Ümraniye seksi esc dar sokaklarında gece başka bir sessizlik çökerdi. Rüzgâr, eski apartmanların arasında uğuldar, sokak lambalarının solgun ışığı yağmur damlalarında titrerdi. Elvan, o gece yine ıslak kaldırımlarda yürüyordu. Üzerinde ince bir mont, çantasının içinde ise sadece birkaç kişisel eşya… Henüz 22 yaşındaydı ama hayat ona yaşının çok ötesinde yükler yüklemişti.
Elvan, küçük yaşta babasını kaybetmişti. Annesi, temizlik işlerinden kazandığıyla evi döndürmeye çalışırken hastalanmış ve yatağa düşmüştü. Lise ikinci sınıfta okulu bırakmak zorunda kalan Elvan, çalışmak için çare aradı. Önce kafelerde garsonluk, sonra tekstil atölyelerinde uzun saatler çalıştı. Ama kira, fatura ve annesinin ilaç masrafları kazandığından çok fazlaydı.
Bir akşam, komşusu ona “geceleri farklı bir iş” önerdi. “Birkaç ay yaparsın, borçlarını kapatırsın” demişti. Elvan önce reddetti ama evdeki boş buzdolabı ve annesinin biten ilaçları onu çaresiz bıraktı. O günden sonra Ümraniye koca götlü escort geceleri onun çalışma saatlerine dönüştü.
Her gece, caddelerde, otobüs duraklarının yakınında ya da karanlık köşelerde beklerdi. İçten içe bu hayatın ona göre olmadığını biliyor, her sabah eve döndüğünde aynada kendi yüzüne bakmaktan kaçıyordu. Yine de annesini ayakta tutabilmek için devam etti.
Bir gün, yağmurlu bir gecede köşedeki bir çay ocağında ısınmak için otururken, orta yaşlarda bir kadın yanına yaklaştı. Kadın, bölgedeki bir kadın milf dayanışma merkezinde çalışıyordu. Ona meslek kurslarından ve barınma desteğinden bahsetti. Elvan önce inanmadı, çünkü hayat ona hep kapılar kapatmıştı. Ama kadının gözlerindeki samimiyet bir şekilde içindeki umudu uyandırdı.
Ertesi hafta cesaretini toplayarak merkeze gitti. Burada dikiş, kuaförlük ve aşçılık kursları veriliyordu. Elvan kuaförlüğü seçti. Gündüzleri kursa gidiyor, geceleri ise hâlâ çalışmak zorunda kalıyordu. Zordu, ama artık bir çıkış yolu olduğunu biliyordu.
Altı ayın sonunda küçük bir kuaförde işe başladı. İlk maaşını aldığında annesine oral sıcak bir kahvaltı hazırladı. Masada otururken annesine, “Artık geceleri sokakta olmayacağım” dedi. O anda Elvan’ın gözlerinden süzülen yaşlar, sadece yorgunluğun değil, özgürlüğün de gözyaşlarıydı.








