Benim adım Elif. 21 yaşındayım. İstanbul’un Pendik ilçesinde, sanayi bölgesine yakın bir mahallede yaşıyorum. İki göz oda, dar bir mutfak, eski ama sıcak bir yuva. Bu ev benim sığınağım ama dışarısı… Dışarısı başka bir dünya.
Üniversite öğrencisiyim. İstanbul Üniversitesi’nde sosyoloji okuyorum. İnsanları, toplumları, davranışları öğreniyorum ama asıl öğrenmeyi hayat bana sokakta, işte, otobüste, pazarda öğretiyor. Çünkü sadece okuyarak ayakta kalınmıyor bu şehirde.
Ailem Balıkesir’de. Maddi durumumuz iyi değil. Babam küçük bir esnaf, annem ev hanımı. Onlara yük olmamak için İstanbul’a gelir gelmez çalışmaya başladım. Sabahları okula gidiyor, akşamları Pendik’te bir çağrı merkezinde yarı zamanlı çalışıyorum. Telefonda sürekli sabırlı olmam, gülümsemem bekleniyor. Oysa içimde sürekli bir endişe: Kira, fatura, ulaşım, sınavlar…
Toplu Sex Severim
Bazen sabah işe yetişmek için 5’te kalkıyorum. Pendik escort tren istasyonuna yürürken hava hâlâ karanlık oluyor. Ama içimde bir ışık taşıyorum: Hayallerim. Bir gün bu şehirde sadece hayatta kalmak için değil, yaşamak için var olacağım.
Toplumun bir kadına yüklediği rollerle savaşıyorum her gün. “Gençsin, güzelsin, kolay yol varken niye zorluk çekiyorsun?” diyen seslere kulaklarımı tıkadım. Çünkü kolay sandıkları şey, aslında ruhu en çok yoran yollardan biri.
Elif’im ben. 21 yaşındayım. Pendik escort çarşısında yürürken elimde kitaplarım, aklımda hayallerimle geçiyorum kalabalığın içinden. Yoruluyorum, evet. Ama her akşam yorgun bedenimle yatağa uzandığımda biliyorum ki, bu çaba beni bir yerlere taşıyacak. Sadece zaman istiyor.
Ve bir gün, belki burada—Pendik’te—belki başka bir şehirde, kendi kurduğum hayatı yaşayacağım. O zamana kadar, buradayım. Elif olarak, kendim olarak.
Bir yanıt yazın